رئيس مجلس در موضعي يکطرفه به معاون اول قوه قضائيه گفت مسائل تنشزا را در رسانهها مطرح نکند.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، علي لاريجاني ديروز در همايش قوه قضائيه گفت: سرمايهگذاران بايد مطمئن شوند که قوه قضائيه پشت آنها است. رهبري هم بر اين امر بسيار تاکيد داشتند و در ماه مبارک رمضان هم در ديداري که داشتند، مطرح کردند. آنان بايد دلگرم شوند به هنگام مشکلات سرمايه حذف ميشود، نبايد در کشاکش رسانهها افتاد، برادر عزيزم آقاي محسنياژهاي حرفهايي که سرمايهگذاران را از کشور فراري ميدهد را بيان نکنيد. نبايد در دامن رسانهها افتاد. مسائل را در محافل خصوصي حل و فصل کنيد، مسائل تنشزا مطرح نکنيد مردم بايد احساس سکينه کنند.
هر چند اصل حرف آقاي لاريجاني درباره نکشاندن مسائل تنشزا به رسانهها حرف درستي است، اما توقع و انصاف اين است که رئيس مجلس قبل از هر کس، به شروعکننده برخي کشمکشها که نوعا شخص رئيس دولت و برخي دولتمردان و طيف رسانهاي همسو با آنهاست، اين تذکر را بدهند به ويژه اينکه آقاي لاريجاني در طول 4-5 سال گذشته در زمره حاميان اصلي و نزديک آقاي روحاني قرار گرفته است. در واقع هفتهاي نيست که متحد سياسي نزديک آقاي لاريجاني، به اختلاف و مجادله يا ساختارشکني سياسي و فکري دامن نزند. اما آقاي لاريجاني معمولا ساکت است.
از طرف ديگر سزاوار است بلکه مطالبه قانون اساسي اين است که مجلس از دولت درباره تکاليف قانوني (مثلا در حوزه رونق اقتصادي و ايجاد اشتغال و تامين مسکن مردم و توليد ملي و...) توضيح و گزارش بخواهد در حالي که قريب 7 ماه است دولت به خاطر انتخابات، مسئوليتهاي خود درباره تدبير اقتصاد کشور را رها کرده، مجلس هيچ توضيح جدي از دولت نميخواهد. همين اتفاق درباره انفعال در حوزه خارجي و نقض مکرر برجام از سوي آمريکا و غرب نيز ديده ميشود.
بدعملي دولت به حدي است که در ماجراي تدوين برنامه ششم و بودجه سال 96 کمترين همکاري و بيشترين دهنکجي را به مجلس کرد؛ شايد به اين دليل که طيفي از نمايندگان مجلس را در قبضه خود (وکيلالدوله) ميپنداشت و معاون آقاي روحاني زماني تصريح کرده بود «مجلس نبايد دغدغه رئيسجمهور و دولت باشد. سؤالات بيجا و بيمورد نمايندگان موجب سلب آرامش آنان ميشود. فقط صداي دولت بايد در مجلس شنيده شود.»
از رئيس مجلس و نمايندگان انتظار ميرود از حالت انفعال خارج شوند و دولت را به پاسخگويي وادار سازند. به عنوان مثال دولت امسال بايد 970 هزار شغل ايجاد کند، حال آن که کمترين برنامهريزي اجرايي براي اين کار انجام نداده است.
کيهان